Ik ben gestopt met het drinken van alcohol. Misschien voor altijd, dat weet ik niet, maar in elk geval wel voor vandaag en voor morgen en voor een langere periode.
“Waarom,” denk je nu misschien. “Waarom doet een mens zichzelf dit soort dingen aan en leef je niet gewoon lekker en doe je gewoon waar je zin in hebt?” Nou, omdat ik mij bewust wil zijn van patronen in mij en vanuit dat bewustzijn wil kiezen wat ik écht wil. Ik doe heel veel dingen doordacht, maar ook nog veel ondoordacht.
Misschien voor jou heel normaal om geen alcohol te drinken, maar voor mij bleek het toch wel een dingetje te zijn.
Zoals ik in een vorig blog vertelde, ben ik met mijn zoon een hele week op mindfulnesskamp geweest in de Ardennen. Daar aten we vegetarisch, geen suiker, geen melk, geen brood en geen alcohol (maar een heleboel andere dingen wel). Wanneer ik voor zoiets kies, zie ik daar eerlijk gezegd altijd een beetje tegenop. Ik houd echt van kaas en brood. Ik zeg niet nee tegen een gehaktbal, drink liters melk, drink graag een glas wijn of bier en ik eet veel snoep.
Toen ik thuiskwam, dacht ik ineens: “Waarom probeer ik hier gewoon niet verder mee te gaan?” Mijn mond houdt namelijk wel van al die dingen, maar mijn buik protesteert vaak. In die ‘onthoudingsweek’ heb ik me lichamelijk heel goed gevoeld. Ik voelde me beter en vooral veel energieker.
Ik besloot te starten met minder vlees, geen melk, minder suiker en geen alcohol. Het minderen in vlees, melk en suiker was voor mij eigenlijk geen probleem en prima in te passen in het dagelijks leven. Het stoppen met het glas wijn bleek toch wel een lastige!
Ik wil niet zeggen dat ik een alcoholist ben, maar ik dronk voorheen best wel makkelijk. Eerst alleen in het weekend, maar later ook gewoon door de week. Gezellig bij het koken, of ’s avonds gezellig op de bank… “Ik hou er gewoon van” of “Het past gewoon bij mijn leven” of “Ik ben gewoon Bourgondisch” waren zinnetjes die ik vaak tegen mezelf zei.
Toen ik stopte met drinken, merkte ik dat ik een glas wijn had geplakt op veel meer situaties en veel meer emoties dan ik eerst voor mogelijk had gehouden! Nog voor ik ging koken, had ik zin in een glas wijn. Ik keek er al naar uit. Gewoon uit gewoonte wilde ik een wijntje… Maar ook wanneer ik moe was, of wanneer ik in de avond had gewerkt en nog even wilde ontspannen. Wanneer ik me gespannen voelde en zelfs wanneer ik me gewoon verveelde.
Een glas wijn leek bij mijn leven te ‘horen’. Zeker wanneer ik wat ging drinken met een vriendin in de stad. Wat dacht je van uit eten gaan zonder wijn? Misschien voor jou heel normaal, maar ik dacht dat mijn eten minder lekkerder zou zijn. Ook minder gezellig, dacht ik, wanneer er vrienden even langs kwamen op zondagmiddag. Daar hoort toch een fles wijn bij?
Ik schrok van mezelf. Ik weet dat ik best wel een ‘vermijder’ ben, maar dit ging weer een stapje verder. Ik ben van alles tegen gekomen in mezelf en ik heb dit keer niets vermeden, maar alles met open ogen aangekeken en gedacht “Wat is dit?” “Wat is dit in mij?” “Ben ik bereid te voelen?” “Ben ik bereid mij open te stellen voor vermoeidheid, verveling, onrust, gewoonte, etc?”
Ja, ik ben bereid. En ik heb gevoeld.
Het lijkt wel of ik nu meer contact heb met mezelf. Dichterbij. Het maakt me zelfs kwetsbaarder, dus ik voel me rijker! Wie had dat gedacht van zo’n glas dat dit zoveel impact op mij had? Ik niet.
Ik ga nu echt niet zeggen dat alcohol drinken slecht is en dat je niet mag drinken. Waarom zou ik? Ik ga ook niet zeggen dat ik nooit meer een glas wijn zal drinken. Maar mocht ik ooit weer drinken, zal dit zeker weten anders zijn.
Misschien herken jij dit niet met alcohol. Of juist wel. Of je herkent het met snoep, of sigaretten, of internet? Laat het me weten; ik ben benieuwd naar jouw verhaal.
Als ik één ding van dit experiment geleerd heb, is het in ieder geval dit: “Ik ben niet iemand die zich van alles wil onthouden, maar ik ben iemand die zich van alles bewust wil zijn.”
Liefs Renate