Ik las ergens dat de Dalai Lama ooit had gezegd: “Vriendelijkheid is mijn religie”. Dat vond ik mooi en ik dacht; “Vriendelijkheid, dat kun je ook oefenen. Dat ga ik vandaag doen: oefenen in vriendelijkheid!”
We waren op vakantie en lagen die dag op het strand. Het was ontzettend druk en vol. Niet met badgasten, maar met verkopers! Ze kwamen langs als in een karavaan. Ongeveer elke minuut kwam er een man bij ons zitten die zijn waar ongevraagd uitstalde: sieraden, handdoeken, parfum, slippers, een massage of voetzoolreflex therapie… het hield niet op. Omdat ik niets wilde kopen, bedankte ik elke keer vriendelijk. Soms tot wel drie keer toe bij een en dezelfde verkoper.
Vriendelijk blijven ging me verrassend goed af en ik was er zelfs een beetje trots op! Ik werd alleen gestoord in mijn beoefening. Niet door de volhardende verkopers, maar door mijn man die zich naast me steeds meer begon te ergeren aan de drukte om ons heen.
Hij beklaagde zich. Hij vond het niet fijn dat hij niet eens een normaal gesprek met mij kon voeren, dat hij niet ongestoord kon spelen met onze zoon, dat hij zijn muziek niet kon luisteren en geen boek kon lezen. “Wat is er nu onduidelijk aan het woord ‘nee’? Ik wil dat ze ons met rust laten”, zei hij. Ik antwoordde dat het me voor de verkopers niet fijn leek wanneer ze de hele dag “nee” te horen kregen van mensen zoals hij. Mijn man werd nu nog geïrriteerder, maar nu ook nog door mij. “Renate, houd alsjeblieft op met dat mindful-gedoe! Ik ben gewoon geïrriteerd en ik wil alleen dat jij dat snapt!”
Terwijl ik stug door ging met mijn ‘vriendelijkheid-beoefening’ naar de onbekende verkopers, irriteerde ik me van binnen aan mijn partner. Ik vroeg mijn man wat hij nu wilde: “Wil jij nu geluk ervaren of wil jij nu geërgerd op het strand liggen? Ik beoefen vriendelijkheid naar de verkopers en ik ervaar totaal geen irritatie” zei ik wat uit de hoogte. “Het enige wat ik wil is dat je vriendelijk naar mij toe bent, je een beetje kunt invoelen dat ik last heb van al die mannen die bij ons komen zitten, terwijl ik hier kwam met andere ideeën,” antwoordde hij.
Aiiiii! Ik had de plank volkomen mis geslagen. Vriendelijkheid begint vaak heel dichtbij…