Wanneer mijn zoon naar bed gaat, doen we altijd nog even ‘De 10 vingertjes’. 5 Vingers voor de dingen die stom waren vandaag en 5 vingers voor de dingen die leuk waren. Om de beurt vertellen we elkaar 5 stomme en eindigen altijd met de 5 leuke dingen. In de 5 stomme vingers wordt ook ik regelmatig genoemd. Mijn neiging om hem te corrigeren of hem nogmaals duidelijk te maken waarom ik zo tegen hem deed, slik ik in. Ook al is het niet leuk wat ik te horen krijg, ik ga er niet op in, verdedig mezelf niet maar zeg alleen “Oké, dat is dan 1 vingertje…”
En eerlijk is eerlijk: Ik vind het echt super leuk om te doen! Ik krijg dingen te horen die mij normaal gesproken niet ter ore zouden komen en ik vertel vaak ook zelf dingen waar ik niet aan denk bij het beantwoorden van de vraag “Hoe was je dag vandaag?” Gewoon omdat ze te klein of te onbenullig lijken om te delen… Maar de kleine dingen zijn helemaal niet klein. Ze zijn juist hartstikke waardevol! Probeer het ook eens uit. Ik ben benieuwd wat jouw ervaring is!