Ik liep eens in de stad samen met een vriendin en voor ons liep een dame met getoupeerde haren, hoge rode hakkenschoenen en een panterlegging. Haar parfum was sterk en doordringend. Mijn vriendin tikte mij aan, wees op de vrouw en zei dat ze haar ‘ordinair’ vond. Ik keek naar de vrouw en bedacht me op dat moment dat ik me voor kon stellen hoe deze vrouw vanmorgen was opgestaan en zich met zorg had gekapt, met zorg haar hakkenschoenen had uitgekozen en zich had gekleed. Ze had vast voor de spiegel gestaan, zichzelf van alle kanten bekeken en haar conclusie was vast dat ze vond dat ze er mooi uit zag.
Ook wist ik zeker op dat moment dat wanneer mijn moeder er net zo uit zou zien als deze vrouw, en al mijn zussen zich zo zouden kleden, en al mijn tantes zulke leggings met zulke hakken droegen; ik er net zo uit zou zien als deze dame. En ik dan vast over die twee vrouwen achter me zouden denken dat zij er suf en truttig uitzagen! Maar ik kom uit een ander gezin, met andere normen en andere waarden en andere kledingkeuzes. Dat wil echter helemaal niet zeggen dat die van mij beter zijn dan die van een ander.
We oordelen zo snel over de ander en we plaatsen de ander zo snel in een hokje. Daarom stelde ik mezelf de volgende vraag: “Denk jij dat je dezelfde persoon zou zijn wanneer je in een ander gezin zou zijn geboren en er anders met jou zou zijn omgegaan?” Mijn antwoord is “nee”. Ik zou misschien ander werk doen, in een andere stad wonen, andere kleding dragen, een andere partner hebben, anders naar mezelf kijken, etc.
Probeer eens naar de ander te kijken door een andere bril, zonder oordeel; maar verwonderend!
Ik beloof je: er gaat een wereld voor je open. ☺