De monsters van mijn leven zijn weer gearriveerd.
En aangezien ik een man heb die van nature niet komt aanrennen om mij te redden (omdat hij er wat minder last van heeft dan ik),
heb ik al jaren eerder geleerd om ze zelf op te zuigen en ben ik steeds zelfstandiger geworden ;-)

Spinnen.
Hoewel ik ze niet wil in mijn leven, komen ze toch elk jaar weer terug.
Zo ook 2 weken geleden: in de keuken zat op de muur een dikke zwarte joekel.
Weerzin, afschuw, angst en walging stond direct voor mijn deur;
Ik deed automatisch open.

Terwijl ik mij afvroeg hoe ik me hiervan kon redden: “Paste hij wel door de opening van de stofzuigermond? Zou hij me bespringen wanneer ik dichterbij zou komen met de stofzuiger?”,
kwam mijn zoon aangesneld op mijn gegil om te vragen wat er met me aan de hand was.
“Wat ga je met die stofzuiger doen?” vroeg hij me. “De spin opzuigen” antwoordde ik.
“Nee…dat ga jij niet doen” zei hij ontzet.
“Nou, echt wel! dat beest moet weg!”
“Nee! dan zet je hem maar buiten, maar hij hoeft toch niet dood om jou!”
ondertussen had ik de stofzuiger aangezet.
Mijn zoon deed de stofzuiger uit, pakte de spin met zijn blote handen en zette de spin buiten in de tuin.

“Ik vind jou echt niet leuk als je zo doet mama,…” zei hij tegen mij toen hij weer binnen kwam
(mmmmm ik wist niet of ik zo zin had in dit gesprekje, ik zou natuurlijk een koekje van eigen deeg gaan krijgen)
Ik keek hem aan en zei “nu, vertel me maar….”

“Nou die spin kan er ook niks aan doen dat hij er zo uit ziet en dat jij hem niet mooi vindt, maar het enige wat die spin wil, is ook hier wonen. Net als wij! Jij moet niet zo boos doen tegen een spin!”

Ik wil het liefst dat het allemaal gaat zoals ik het wil, dat vind ik toch wel het makkelijkst. Ik voel snel verzet in mij wanneer het anders gaat. Maar omdat ik (met een moeilijk woord) graag ‘psychologisch flexibel’ wil zijn: doe ik mijn best om mee te buigen en mee te bewegen, me minder te verzetten.

De spin loopt nog ergens rond in de tuin, het tuinpad en het gras ligt bezaaid met naaktslakken, ik heb dit jaar bijna geen kers gegeten vanwege alle vogels die me voor waren; Het zou wat zijn wanneer alles dood zou moeten omdat het mij niet aanstaat!
Dus ik probeer het meer en meer te laten;

Want de wereld is inderdaad niet alleen van mij:
Ook van de naaktslak,
en ja,….

Ook van de spin!